Odrealnienie

Niewspółmierna arytmia głosu światła

I srebrzystozielony cień na blacie

Spowiły mrok przejrzystą mgłą
Ucieczką z czeluści mowy diabła
............................................
............................................
Otula, kołysze jesienną mocą
Zgasła

Myśli poplątane

Sama nie wiem, co chciałabym powiedzieć. Świat czasem zawodzi, życie okłamuje, a ludzie...? Ludzie są życiem tego świata. Chcą być kochani, potrzebni, niezbędni, chcą, ciągle chcą, może czasem zbyt wiele? Może łatwiej byłoby nie wymagać, akceptować wszystko bezwzględnie i nie uciekać przed ciemnym pustkowiem. Może lepiej zrezygnować z siebie niż z innych
___________________________________________________
Jeśli jesteś tego pewny, to zostaw w tyle cały świat nim przekonasz się, że pusty nie jest nic wart.
Jeśli jesteś tego pewny, to schowaj dumę, złość i każdą wątpliwość i biegnij co tchu.
Biegnij co tchu nim będzie za późno, za późno, za późno...
___________________________________________________
Nigdy nie wiedziałam jak to jest, kiedy demony nicości walczą o Ciebie, a  wynik jest z góry ustalony. Tak bardzo nie chciałabym nigdy znać wyniku przed walką.
_____________________________________________________
Co prosty człowiek może mieć do zaoferowania?