I innych niedorzecznosciach
Równie namiętnie
Marzyłam też że to skończy się
Pomyślnie i skończyło się
Jakby pomyślnie
Teraz patrzę przez okno
Beznamiętnie, bezmyślnie
I dobrze mi z tym
Wiem że za późno na łzy
Lęk został
Zbyt niepewnie pod stopami
Nawet pociąg którym odjeżdżam
Nie chce ruszyć
Nie wysiądę mimo wszystko
Przyrzekłam
Jak małe dziecko być - zapomnieć
To we mnie kroplą w oceanie
Nieistotne
Tylko czy łatwo być małym dzieckiem i zapomnieć?
OdpowiedzUsuńNiełatwo, powiem więcej - trudno. Pamięć ma to do siebie, że zawodzi, ale nigdy wtedy, gdy chcemy żeby zawiodła...
OdpowiedzUsuń