Pozwól zniknąć całemu światu, on w takiej chwili niewiele znaczy. Nie używaj słów, wzrokiem do mnie mów, a kiedy będziesz pewien, że czujesz tak jak ja i za czymś tęsknisz, to wiedz, że ta myśl rozjaśnia czarne niebo przeszłej teraźniejszości. Liczy się to, co tu. Liczy się to, co teraz. Nie kalkulujmy, nie analizujmy, nie prorokujmy, pozwólmy się zaskoczyć. Nie warto zniewalać się pod żadnym pozorem - ani życia, ani śmierci.Czy kiedykolwiek zbudziło Cię milczenie? Mnie nie raz i uwierz, że wtedy cała drżę. Ta ścieżka nie pozwala uchwycić momentu, który nakazuje: "Zostań.". Twarde. Lakoniczne. Proste. Niewzruszone. Przeciekające przez palce. A Ty nie słyszysz, że to Ciebie wołam. I widzę blask za wodospadem przeklętych chwil, widzę światło, czuję ciepły wiatr, ale wiem też, że to nadal nie mój świat.
Nie chcę mówić o własnych potrzebach, bo nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. I to spojrzenie płomienne, ogniste - pali. To ciągle trwa, ale los nie daje szans. Nie chcę chwytać Twej dłoni, przepraszam. Gdy widzę te dni, to chcę je przeżyć, ale nic więcej. Czy to złe?
___________________________________________________________________________________
Ziarenko to magiczny drobiazg, piasek to opuszczony kwiat, wydma przysłania widoki na słońce i obok dobry wiatr. A pustynia? Rozum mówi nie, ale co innego zimne serce. Głowa, chmury i o krok bliżej do celu. Może tam jest lepszy świat? Nie wierzysz? To takie proste!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz